2 September 2018 was Esther Perel (Antwerpen, 1958) te gast in Zomergasten. Ze is een internationaal vermaard psychotherapeut en schrijver. In haar werk onderzoekt Perel het spanningsveld tussen liefde en lust en kijkt ze met een confronterende maar empathische blik naar de schijnbaar tegenstrijdige menselijke behoefte aan veiligheid en vrijheid. Haar boeken haalden de New York Times-bestsellerlijst en haar podcast Where Should We Begin? wordt wereldwijd door miljoenen mensen beluisterd.
Zij inspireert ons met haar bijzondere kijk op de manier waarop mensen denken en beweeg redenen van gedrag. De zelfsabotage waarmee je eigenhandig je kracht weggeeft.
Voor de in Bali wonende Nederlandse kunstenaar Irene Hoff bestaat het hele leven uit het verzamelen van verhalen, ervaringen, inzichten en het inspireren van de wereld om dat te zien wat echt impact heeft, er toe doet. Zelf doet ze dit door avonturen aan te gaan, uit haar comfort zone te stappen, groot te dromen en dit te visualiseren. Een van die dromen was samenwerken met acteur Leonardo DiCaprio die zich sterk maakt voor bedreigde dieren en het milieu, die ze onlangs realiseerde toen Leonardo een handtekening plaatste op haar doek van de Orang Oetan uit de collectie Racing Extincion.
Dit prachtige doek is gedoneerd aan een organisatie in Australia, die zich inzet voor bedreigde diersoorten in Zuidoost Azie.
Met de nieuwe expositie van Irene genaamd “Silent Observers of the World” wil ze ons herinneren aan de vrijheid die we hebben om jezelf iedere dag opnieuw uit te vinden.
Wat zijn emoties eigenlijk? Een intrigerende vraag.
Volgens Lisa Feldman Barrett zijn emoties gissingen. Het zijn gissingen die je brein op het moment zelf construeert door het samenwerken van miljarden breincellen. En je hebt meer controle over die gissingen dan je misschien denkt.
Je brein is een heel leven aan ervaringen aan het doorzoeken, het maakt duizenden gissingen tegelijkertijd, weegt waarschijnlijkheden af, in een poging om een antwoord te vinden op de vraag: “Waar lijkt dit het meest op? ” Niet: “Wat is dit?” maar: “Waar lijkt dit het meest op in mijn ervaringen van het verleden?” En dat alles gebeurt in een oogwenk.
Het gekke is, de fysieke beleving, het signaal dat je lijf afgeeft blijft gelijk, terwijl de betekenis die er door het brein aan gegeven wordt steeds anders is.